Nerden sardı bu çocuğu bu merak
Varsa kovboy yoksa kovboy oynayacak;
Şapkası acayip iki elinde iki tabanca
Dili karmakarışık yabanca;
Atış alanına dönüştü evimiz
Delik deşik kapılarımız, pencerelerimiz;
Meksika ormanları burda, Teksas burda
Ne insana geçit var ne kurda;
Art arda can veriyor binlerce canavar
İçlerinde Bin Ladin bile var;
Doldurunca ciğerleri yoğun barut kokusu
Terledim büyükbaba diyor bana su;
Kaldırıp kollarını soluk alıyor derinden
Şimdi ikimiz dövüşüyoruz diyor zıplayarak yerinden;
Önce elbette o ateş ediyor üç el
Oyun gereği alıp götürüyor beni ecel;
Uzanmış sessizce gülerken ben öldüğüm için
Bizim kovboyun yüreği kan ağlıyor için için;
Pişmanlık dolu gözlerde iki damla gözyaşı
Nicedir bu oyunun hem sonu oluyor hem başı...
Zahit GÜNEY