29. SONE
  
Düşünce insanların ve kaderin gözünden
Aforozlular gibi, yapayalnız ağlarım;
İrkilir sağır gökler çığlıklarım yüzünden,
Bahtıma lânet okur, yüreğimi dağlarım;
Talihi yâver giden herkese gıpta eder,
Şu denli güzel olsam, dostlarım olsa derim;
Şunda sanata, bunda dehâya içim gider,
Oysa solda sıfırdır yapmak istediklerim;
Kendimden iğrenirken aklım sana doğrulup
Gönlüm kara dünyayı gerilerde bırakır,
Gün doğarken yükselen bir tarla kuşu olup
Cennet kapılarında kutsal ezgiler şakır;



Öyle bir servettir ki sevgini anmak bile,
Sultanlarla yer değiş deseler de nafile.

William Shakespeare
( 1564 - 1616 ) 



( İngiltere ) 


Çeviri: Talat Sait Halman



Shakespeare Tüm Soneler, S. 99