SANA GELİYORUM
Olmadi! Basaramadik,
Biz de yenildik hayata,
Biz de kaybettik,
Oysa ne ümitlerle, ne hayallerle baslamistik
Bu deli sevdaya,
Viz geliyordu tüm engeller askimiza.
Hani kimse bizi ayiramazdi?
Hani, hiç kimse seni benden koparamazdi?
Ama olmadi,
Biz de bu meçhul yolda,
Kaybedenlerin safinda yer aldik.
Inanmak istemiyorum olanlara,
Yalandi diyorum, kendimi avutuyorum.
Aslinda sen ölmedin,
Sadece bir yere gittin de geleceksin degil mi?
Beni bir basima ve yapayalniz
Birakmayacaksin, degil mi?
Beni böyle yüz üstü birakmak var mi?
Hayirsiz.
Aslinda ben, kendi kendimi kandiriyorum,
Biliyorum ki artik sen yoksun.
Ne yüzünü görebilecegim,
Ne ellerini tutabilecegim,
Ne de sana bebegim diyebilecegim.
Peki ben kimi sevecegim,
Kime siir yazip, kime okuyacagim?
Artik anilarda teselli ariyor,
Resimlerini, mektuplarini bagrima basip
Senin yerine onlari doya doya öpüyorum.
Bir yandan aglarken
Bir yandan ikimizin sarkisini
Çaliyor, çaliyor, çaliyorum.
Anliyorum ki, ben sensiz yasamak istemiyorum.
Bu yüzden,
Senin olmadigin hiçbir seye tahammülüm yok
Diyerek
Bu hayata bir nokta koyup
Sana geliyorum...
Ümit KELEŞ
| | |