SONSUZLUĞUN BULUTU

Sen yoksun ya, gecelerim uzun artık Ne batan güneşim doğuyor, Ne de doğan güneşim eskisi gibi. Aydınlatmıyor kararan yüreğimi..

Yağmurlar eskisi gibi değil Artık saflığın simgesi olamıyor sanki. Yağmur yağınca dolu dolu oluyor gözlerim, Hüzün sarıyor dörtbir yanımı. Beni hatırlatıyor gökten süzülen yağmur taneleri Nereye, hangi yöne gittiğinden habersiz Yüreğim gibi konacak yer arıyor, kimsesiz.

Bazen güvercin olsam diyorum Beyaz, bembeyaz bir güvercin. Bulutların arasından süzülmek istiyorum, Hiç dertsiz, endişesiz Savrulmak sonsuzluğun bulutunda...

Tuba DEMİR


 




ŞİİR PARKI