MUHABBET KUŞLARI

Yakut dallı şirin bir salkım söğüt
Öğrendim, “Yarinin başı” dediler.
Yayda oklar kalbime dik bir öğüt
Verip, “Kirpiğiyle, kaşı” dediler.


 
Aklım kanat çırpar oldu havada,
İki mantar gördüm beyaz ovada.
Bir hal oldum, derdim sordum zevata,
“Demek ki gördüğün, döşü” dediler.


 
Dediler “Gel, vazgeç, düşme peşine.
Ömrünü harcama boşu boşuna.
Sonun benzemesin arkadaşına,
Sana feda olsun beşi” Dediler.


 
Ölçtüm meseleyi boyu-enine,
Kalbim hakim oldu karar demine.
Yarim güzelmiş, çirkinmiş kime ne?
“Bu adamın gözü şaşı” Dediler.


 
Bir güldü, kahkaha attı bu cihan,
Ağladım ben, koptu bir büyük tufan.
“Cennet sevdiğinle olduğun odan,
Cehennemse aşk ateşi” Dediler.


 
Sılaya yaptığım son seferimde
Bir ışık parladı, ta yüreğimde.
Onu gördüm, donup kaldım yerimde,
Yanılıp ta “Mezar taşı” dediler.


 
Sevdiğimle bir tenhada bulunduk,
Kol kola girip, dağları dolandık.
Aynı dala konduk, biraz eğlendik,
Söz edip “Muhabbet kuşu” dediler.

ŞÜKRÜ TARLA

Ankara, 18.05.1975