FANUSTAKİ ÇOCUKLUĞUM

Dün gece; 
Pırıl pırıl bir su damlası doğdu 
Parmağımdaki çatlaktan 
Hüzünlü yüzüme ayna olup 
Çocukluğumdaki saflığı aradı gözlerimde 
Habersizce zamandan 
Kimi sabahtan, 
Kimi akşamdan, 
Kimi karanlıktan, 
Kimi aydınlıktan, 
Taşlaşmış lekeler gördü yaşamdan ve insanlıktan 
Ürküp 
Bir sırça fanusla örttü çocukluğumu 
Alelâcele buhar olup uçtu camdan... 

TAHSİN ÖZMEN

2003