BEZ BEBEKLER DE ÜŞÜR

Kıymayın güneşe,
Uçurtmasıdır 
Ayla körebe oynayıp 
Dut dalında uyuyan çocuğun
Gök kuşağına binmiş
Başında henüz 
Heybesi dert dolu
Bu düşü yoksul yolculuğun.



Girmeyin düşlerine,
Basmayın kaldırım taşlarına.
Onlar, 
Gözleridir sokak çocuklarının.
Bez bebekler de üşür, 
Sıkı sıkı
Kucaklanmaya ihtiyacı vardır göz yaşlarının.



Işık yasaklı 
Kan kırmızı sokaklarda
Yol göstermez ateşböcekleri. 
Kadife sesli
Hoyrat eller koparır
Hıçkırıklar içinde 
Gülücükten yoksun masum çiçekleri.



Bil ki 
Gül yetişmez bataklıkta,
Ne zaman ürkek bir şiir
Kırık bir mızrapla
Vurursa cama,
Bir avuç mutluluk arayan
İki yetimin
Yürek çarpmasını düşür aklına.



Düşür ki;
Açılmasın
Her gün taptaze bir mezar,
Çiğnenmiş yapraklar gibi
Kar altında kalmasın, 
Çiçek çiçek tomurcuklansın çocuklar...

TAHSİN ÖZMEN

1994