MANŞET

Seninle manşet olduk gazetelere
Bak adım kocaman harflerle yazıyor..
Haber spikerleri ana haber bültenlerinde beni okuyor,
Beni soruyor bir kadın, sanırım oğluna benzetiyor.




Bir akşam üstüydü
Gök kuşağı sağanak bir yağmura inat
Yüzüme gülümsüyordu
Sanki cenneti görüyordum rüyamda
Kara bulutların arasında
Bir yıldırım selam söylüyordu
Omzuma konan kuşu talihe yoruyor
Hayatla kıyasıya bir kumar oynuyordum..




Ağır ağır yaşıyordum 
Nefesimi sindirerek çekiyordum içime
Bir daha göremeyecekmişim gibi
Derin derin bakıyordum denize
Bir şiir yazıyor
İki karalıyordum
Dünya zindan gibi geliyordu
Bunalıyor, daralıyordum..




Her ikindi sonrası sahildeki banka giderdim,
Yıldızlar kaybolana dek orada otururdum.
Musalla taşının bağışladığı banktayım bu sefer
Ve oturmuyorum, yorgunum herhal, uzanmışım..




Bu akşam beni duyacak bütün insanlar
Radyolar bangır bangır adımı haykıracak
Bir küçük kız mektubunu yakacak
Bir yaşlı ana ve bir çift göz ardımdan ağlayacak.
Yani öyle sanıyorum,
Yani 
Yani öyle umuyorum,
Öyle bekliyorum,
Galiba yanılıyorum..




Bir dergide görmüştüm
Dev posterini veriyordu Feridun DÜZAĞACIN
Şimdi benim dev posterim yok satıyor gazetelerde
Oysa ki bu değildi benim amacım..




Seninle manşet olduk gazetelere
Bak adım kocaman harflerle yazıyor..
Haber spikerleri ana haber bültenlerinde beni okuyor,
Beni soruyor bir kadın, sanırım oğluna benzetiyor
Okudun mu yazıyı,
Bir gece vakti gökyüzüne tırmanan,
Dolunaya sarılan,
Gün ışığına kırılan,
Adli tıpça deli sanılan,
Selman URLUCA öldü diyor..
Bir gazete manşetinde
İşte böyle yazıyor
Ve hemen alt satırında başka bir haber
Bir hayat yarışması daha başlıyor,
Birinci olana bir dünya ödül veriliyor,
Kaybedenin hayatı elinden alınıyor...


Selman URLUCA