MESAİDEYİM

Mesaideyim
Masama yaslanmış
Bu günün dünden farkı olmadığını görmeden
Yarının ne getireceğini bilmeden
Kitlenmiş gözlerim her hangi bir noktaya
Ve ağlamakla gülmek arası geçen zamana
Aldırmadan
Unutmadan, unutmuş gibi yaparak
Hatırlamadan, hatırlamış gibi bakarak
Aslında huzurun
Derin yalnızlıklar koynunda uyuduğunu bilerek
Her adımda belki de hiç gelişemeden
Büyüdüğünü ve öldüğünü bilmek mi
Yaşam denen gerçek ?


Sumru KARABAŞ