ÖTESİ YOK

                  
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim
gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp
geldin, oturdun yüreğime.
Bir başka yerde olamazdın zaten,
sen benim en değerli yerimde
yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek
ilk kez bu kadar kolay kabullendi birini.
Herhangi bir konuk değildin artık
bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama, 
o yüreğin gerçek sahibiydin.. 
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya 
ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek açtın yüreğimde.
gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında
açelyaydın pembeliğinle, 
üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün
kırmızıydın bir ateş gibi ve maviydin de..
En çok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum,
denizi sensiz, seni denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da.
Kendime bile dar gelirken 
içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim.
Seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm.
Beni böylesine güldüren senin sevgindi
ve ben kaygısız içten gülüşün ne demek olduğunu,
nasıl güzel birşey olduğunu anladım.
Seninle güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir
zorluk yoktu.
Koca bir kente,
koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğunda
patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için
önüme çıkan herşeyi eritirdim, yok ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm
ve o göle bir tek sen girebilirdin..
Sevdim ve hayrandım da,
her halin çekti beni,
duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, 
şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, 
çocukluğunu, olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim, suskunluğunu da,
küçük oyunlarını, kaprislerini,
sitemlerini, korkularını sevdim. 
Seni ve doyumsuz sevdanı 
uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman,
sığmadın cümlelere
ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin
olmadı,
çünkü sen yaşam kaynağımdın.. 
Hergün yenilendim seninle, çoğaldım, büyüdüm, 
eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim, çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin. 
Daha ne diyebilirim ki,
sevdim işte,  
ötesi yok...




Salih KİREMİTÇİ