Attım gönül bahçemden siyah dem.
Geldim demezken, tuttun mu mesken?
Bilmem ki hiç, söndürmek ne mümkün;
Kor bir alevsin, yanmış olan ben.
Sırt sırta vurmuş vuslatla matem.
Bir şarkı tutturmuş tâ derinden.
Şaşkın ki bülbül kalbiyle dinler;
Hem dinleyen, hem eşlik eden ben.
Geçmem; ne senden, düşmem peşinden.
Güz düşlerimden bir tek gülümsen,
Saklanma gel. Bir şans ver. Saçılsın,
Yapraklarından al al amberler ...
