KİR

Bir akşam yollara, Bir gece Karanlık zihinlere akarken Kir;

Kimde sevgiye Kıvrılıp akan Gürül gürül Nehir..

Şimşekler ruhumu dokurken Gökler içimde daralır Bir yıldız kaysa da Elbet aydınlık Ahir..

Umutsuzluk bende, çile: sır Feryadım kalınca çıplak Hayallerim aç, hayallerim.. Fakir..

Kılıçtan iki darbe Umutlarıma, yüreğime.. Bedenim savaş alanı Bedenim Hakir..

Acıkmışım.. Garipler otağında, Ruhum tertemiz sofrada Öyle bir sofra ki her zaman Bakir..

Son mehtap benim için, Bu bahar son mevsimim.. Son durağım sensin. Yağmur, Ha berrak yağmış.. Fark etmez Ha kir...

Resul KARAHAN


 




ŞİİR PARKI