DÖNÜŞ

Çocuk bakışlarımla 
Tanıdığım dünyamı verin
Kir diye bildiğim
Topraklı ellerimi
İçinde saklambaç oynadığım evleri
Hiçbir canlıya ateş açmayan  
Tunçtan ellerimi verin.
Tel arabamı verin
Bayram sabahları
Çıkarsız öptüğüm
Büyüklerimin ellerini verin
Sevgi dolu yüreğimi verin
Arefe akşamı baş ucuma koyduğum
Yeni alınmış naylon ayakkabımı
Annemim göz nuru yün kazağımı verin
Sahte barış güvercinleri değil
Bahçemdeki paçalı güvercinimi
Zeytin dallı resim defterimi verin
Uçurtmam gazete kağıdından
Hamurla yapıştırılmış kenarları
İp alacak param yok
Olsun
Umudum var ya...
Biliyorum bulutlar kucak açacak
Biliyorum uçurtmam bir gün uçacak 
Hem 
Kendim yaptım ya...
Alın verdiklerinizi bana.
Benim olanları verin
Çocuk bakışımı 
Çocuk yüreğimi
Çocuk gönlümü
Bana
Çocukluğumu verin.
Ebem kuşağını çözmüş
Göremez oldum yıllardır
Ozon delinmiş diyorlar
Yedi renk kuşağımı verin 
Duvarda asılı bir resmim vardı
Suluboya
Bendim o an
Picasso,Gauguin,Goya
Bana resmimi verin
Yumruk haline getirdiğiniz
Parmaklarımı açın
Ezmek istemiyorum
Elimden tutup
Başka dünyalara götürmeyin
Sizinle gezmek istemiyorum
Bakır sahana kırılmış
Sarısı turuncuya dönük yumurtamı istiyorum
Mevsimini bekleyeyim sebzelerin
Turfandakiler sizin olsun
Hacivat’ımı verin
Karagöz’ümü
İlk aşkımı
Kara gözlümü verin
Çam kabuğu gemimi verin
Göl,açık deniz
Yüzsün bombalanmaktan uzak
Çemberimi verin
Tersine çevireyim
Bırakın
Çocukluğuma döneyim 
Dünyanız bana göre değil
Bana
Benim dünyamı verin...

RIZA ASLAN