GİDİLMEYEN YOL
  
sarı bir ormanda ikiye ayrıldı yolum,
ikisinden birden gidemediğim ve yoldaki
tek yolcu olduğum için üzgün, uzun uzun
baktım görene kadar birinci yolun
otlar çalılar arasında kıvrıldığı yeri;



sonra öbürüne gittim, o kadar iyiydi o da,
ve belki çimenlik olduğu, aşınmak istediğinden
gidilmeye daha çok hakkı vardı; oysa
oradan gelip geçenler iki yolu da
eş ölçüde aşındırmıştı hemen hemen,



ve o sabah ikisi de uzanıyordu birbiri gibi
hiçbir adımın karartmadığı yapraklar içinde,
ah, başka bir güne sakladım yolların ilkini!
ama bilerek her yolun yeni bir yol getirdiğini,
merak ettim geri gelecek miyim diye.



iç geçirerek anlatacağım bunu ben,
nice yaşlar nice çağlar sonra bir yerde:
bir ormanda yol ikiye ayrıldı, ve ben –
ben gittim daha az geçilmişinden,
ve bütün farkı yaratan bu oldu işte.

Robert Frost
( 1874 - 1963 )


( Amerika Birleşik Devletleri ) 


 Çeviri : Selahattin Özpalabıyıklar




İzdiham, 10 Mart 2016





GİDİLMEYEN YOL 
  
Sarı ormanın içinde yol ayrımına geldim
Ne yazık ki her iki yoldan da gidemezdim
Yalnız bir yolcuydum, öylece durdum
Bir yolun ötelerine doğru bakındım kaldım
Ta uzaklarda yitip gittigi yere kadar. 



Düşünüp dururken, öteki yolda karar kıldım
Belki de böylesi daha iyiydi
Çünkü yol yeşildi, tam yürünmek içindi
Ve oradan gelip geçenler
Üzerlerine basıp geçmiş olsalar bile. 



Böylece yürüdüm gün ve gece
Yapraklar içinde tek başıma sessizce
Günler boyu böylece yol aldım
Yolun sonunu bile bile, sordum kendime
Bir daha geri dönecek miyim, diye. 



İşte bir feryatla haykırıyorum,
Çağlar ve çağlar ötesine
Ormanda yol ikiye ayrıldı
Ve ben daha az yürünenine saptım
Ve bütün olanlar da bu yüzden oldu. 



 Çeviri : Erdal Ceyhan






YOL İKİYE AYRILDI
  
Yol ikiye ayrıldı güze batık ormanda, 
Gezemediğim için üzgünüm ikisini de 
Bir gezgin gibi tek başına, uzun süre 
Durdum, baktım en uzaktaki yola 
Bükülüyordu çalılıkların arasında;



Ardından ötekine saptım güzellikten nasipli,
Kim olsa onu seçmez miydi zaten,
Çimenlerle kaplıydı fethedilmekti niyeti;
İşin doğrusu yolların her ikisi de 
Gerçekte eşit ölçüde aşınmıştı,



Ve ikisinde de seher eşit uzanırdı 
Yapraklara, ayak altında kararmamıştı renkleri 
Ah, ilkini bir başka güne bıraktım!
Anlamadan bir yolun başka bir yola kavuştuğunu, 
Kararsızdım gidersem dönemem asla geri.



Anlatacağım derin bir âh ile bu durumu 
Yıllar yılı her yerde her zaman:
Yol ikiye ayrılmıştı ormanda ve ben -
Daha az katedilmiş olanı seçtim,
Ve bütün ayrımı yaratan da buydu.



 Çeviri : Tuğrul Asi Balkar




Dünyanın En Güzel 100 Şiiri, S. 103





THE ROAD NOT TAKEN 
  
Two roads diverged in a yellow wood, 
And sorry I could not travel both 
And be one traveler, long I stood 
And looked down one as far as I could 
To where it bent in the undergrowth;
 


Then took the other, as just as fair, 
And having perhaps the better claim, 
Because it was grassy and wanted wear; 
Though as for that the passing there 
Had worn them really about the same,
 


And both that morning equally lay 
In leaves no step had trodden black. 
Oh, I kept the first for another day! 
Yet knowing how way leads on to way, 
I doubted if I should ever come back.
 


I shall be telling this with a sigh 
Somewhere ages and ages hence: 
Two roads diverged in a wood, and I - 
I took the one less traveled by, 
And that has made all the difference.


Collected Poems of Robert Frost, S. 131


Şiiri sesli izlemek için tıklayınız.