ÇOCUKLUK GÜNLERİM

Suya çıplak ayaklarımı vurup
Yarım yamalak şarkılar söylediğim
Ördekleri korkutup
Çığlıklar içinde koştuğum
Koştuğum, güldüğüm, neşelendiğim
Kaygısız günlerim nerde?
Nerde değnekten silahlarla
Askercilik oynadığımız
Yalın ayak, başı kabak
Cin gibi çocuklarla?
Nerde güneşe koştuğumuz
Şafakla bir her sabah erken
Akşam ezan okunurken
Kulağımdan tutulup
Yemeğe getirildiğim
Sıkıntı, gözyaşı bimediğim
Güzel günlerim nerde?
Nerde canım acımayınca
Ağlamasını bilmediğim
Pür neşe oradan oraya koştuğum
Serçe kuşları gibi cıvıl cıvıl hayatım?
Arıyorum şimdi o günleri
Bulunmaz bir rüya gibi
Nerde, nerde
O çocukluk günlerim?

ORHAN ÖZEFE