Bir dost ile eyledik bugün sohbet
Ne gam kaldı yüreğimde ne de kasvet
Yüreğinin güzelliği verdi bana tarifsiz saadet
Bu dünyada dostu olmayanın vay haline.
Ne de çokmuş birbirimize edecek sözümüz
Gönlümüz şenlendi, güldü mahzun yüzümüz
Diller söyledi, hasret giderdi iki gözümüz
Bu dünyada dostu olmayanın vay haline.
Kâh iki sevgiliydik eyledik lâtife
Söylenenler yürektendi almadık hafife
Gülü sevdik, dikeni battı kanadık
Bu dünyada dostu olmayanın vay haline.
Dertlerimiz dağ gibiydi indi tepeye
Yükümüz ağır demedik sorunları attık küfeye
Kimin başı darda olsa hazırdık cefaya
Bu dünyada dostu olmayanın vay haline.
Geçmişi irdeledik ne yapmalıyız gelecekte
Ömür kısa her canlı bir gün ölecekse
Ölüm geldiğinde bizi dostlar gömecekse
Bu dünyada dostu olmayanın vay haline...