UNUTTUM, NASILDI ANNEMİN YÜZÜ 

Unuttum, nasıldı annemin yüzü 
Unuttum, sesi nasıldı annemin
Gece bir örtü olsun anılardan
Kara yüreğime örtüneyim. 



Unuttum, nasıldı annemin gülüşü 
Unuttum, nasıldı ağlarken annem. 
Yaşam sallasın kollarında beni 
Küçücük oğluyum onun ben. 



Unuttum, elleri nasıldı annemin 
Unuttum, gözleri nasıldı bakarken. 
Kuru ot kokusu getirsin rüzgâr 
Yağmur usulcacık yağarken.

Haziran 1980 

ATAOL BEHRAMOĞLU


Ataol Behramoğlu Seçme Şiirler, S. 30


Şiiri şairin sesinden dinlemek için tıklayınız.