ANNE OLMAK
Birden soğudu hava güneş doğarken,
Toprak ansıdı dün akşam oraya geleni,
Görünmez kökleriyle su da, o genç gövdeyi.
Bu gece de uyumadı anne, bir gece daha,
Yün atkı ördü, durmadan, çorap yamadı,
Kasıklarında ilk doğumun biriken sancısı.
"Kış erken bastıracak", dedi kendi kendine,
Düşünerek kanat sesini göçmen kuşların,
"Bir çift çorap, bir de kazak örmeli".
Oğul bir türlü gelmiyor.
Gece kapıları örtüyor,
Süt damarları zonkluyor yaşlı annenin.
ÖZDEMİR İNCE
|