BEN ORHAN VELİ

Ben Orhan Veli "Yazık oldu Süleyman Efendiye" Mısra-i meşhurunun mübdii (*).. Duydum ki merak ediyormuşsunuz, Hususi hayatımı, Anlatayım: Evvela adamım, yani Sirk hayvanı falan değilim. Burnum var, kulağım var, Pek biçimli olmamakla beraber. Evde otururum, Masa başında çalışırım. Bir anne ile babadan dünyaya geldim. Ne başımda bulut gezdiririm, Ne sırtımda mühr-ü nübüvvet (*). Ne İngiliz Kralı kadar Mütevazıyım, Ne de Bay Celâl Bayar'ın Ahır uşağı gibi aristokrat. Ispanağı çok severim Puf böreğine hele Bayılırım. Malda mülkte gözüm yoktur. Vallahi yoktur. Yayan dolaşırım, Mütenekkiren (*) seyahat ederim. Oktay Rifat'la Melih Cevdet'tir En yakın arkadaşlarım. Bir de sevgilim vardır pek muteber; İsmini söyleyemem Edebiyat tarihçisi bulsun. Ehemmiyetsiz şeylerle de uğraşırım, Meşgul olmadığım "ehemmiyetsiz" Sadece üdeba arasındadır. Ne bileyim, Belki daha bin bir huyum vardır. Amma ne lüzum var Hepsini sıralamaya? Onlar da bunlara benzer... Nisan 1940 (İnkılâpçı Gençlik, 15.8.1942)

Orhan Veli Kanık
( 1914 - 1950 )



(*) mübdii - yaratıcısı, icat eden                  (*) nübüvvet - nebilik, savacılık, peygamberlik (*) mütenekkiren - kendini tanıtmadan          

Orhan Veli Bütün Şiirleri, S. 216-217

Şiiri Seçen: Derya





ŞİİR PARKI