ÖLÜME YAKIN
  
Akşamüstüne doğru, kış vakti; 
Bir hasta odasının penceresinde; 
Yalnız bende değil yalnızlık hali; 
Deniz de karanlık, gökyüzü de; 
Bir acayip, kuşların hâli. 
 


Bakma fakirmişim, kimsesizmişim; 
- Akşam üstüne doğru, kış vakti - 
Benim de sevdalar geçti başımdan. 
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış; 
Zamanla anlıyor insan dünyayı. 
 


Ölürüz diye mi üzülüyoruz? 
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada 
Kötülükten gayri? 
 


Ölünce kirlerimizden temizlenir, 
Ölünce biz de iyi adam oluruz; 
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış, 
Hepsini unuturuz.

(Yenisi)

Orhan Veli Kanık
 ( 1914 - 1950 )



Büyük Türk Şiiri Antolojisi 1, S. 377-378



Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.