Anılarım kırıldı, ihanet çardağından düşüp
basma üzerlerine... basma...
Kanarsın heba ederken bir aşkı daha
koyu kırmızı yalnızlık akar düşlerinden,
umut kaybından cansız düşer yüreğin.




Her aşk, sevgisini parçalayarak biter,
bizden geriye ıssız hıçkırışlar kalır.
Göğsündeki hasretim şimdi.
Kanımı bağışlıyorum her terk edene,
ancak böyle çıkıyor ruhumun kiri.




Titreyen alevini bildim sadece,
eriyişine müsaade etmedi gözlerim.
Bu yüzden biterken bile,
yanıyordun içimde.
Önce kördüğümdüm,
sonra gidişini gördüm
çözüldüm.
Şimdi,
hislerinde bile topallayan
bir körüm...



Sezgin ÖNDERSEVER