ÖĞRETMENİM

Çocuklar yükselmek isteyen anıt, 
Harcını teriyle karar öğretmen. 
Seçmiş kendisine ne büyük sanat, 
Değerli yapıyı örer öğretmen. 

 
 
Bir hamur yoğurur, iletir saca, 
Hakkıyla pişirir, öğretir hece. 
Binlerce yavruyu gündüz ve gece 
O kutsal bağrına sarar öğretmen.   

 
 
Fidanlar büyütür nazik eliyle, 
Bilgiyi dağıtır tatlı diliyle. 
Ağaran saçının her bir teliyle, 
Mutlu bir zirveye erer öğretmen. 

 
 
Onun yavrusuna bin demek azdır, 
Kimisi erkektir kimisi kızdır. 
Bu kadar çocuğa hep güler yüzdür, 
Gülerken güleni arar öğretmen...


Nazile DEMİR