MAVİ BONCUK

                  
Maviden bir boncuk, 
Kimi gün acıdan, açılır, kısılır, 
Bin üzüntüden, bir neşe kaparak, 
Bazen de kan çanağı gibi dolarak. 
Ben, seni mavi boncuğu, 
Sen, beni oğlunu iyi tanırız. 
Baktıkça derin derin, 
Mavi boncuk çeker, 
Hoyratça paylaşırız gizimizi. 
Nafile..... Kapı arkası el. 
Durmaz.. Dilleri arkamdan, önümden 
Düşmüş taş derler annen 
Saat onlar da, onikiler de, 
Köşeler de, bucaklar da 
Samanlıklar da, saçaklar da 
Bilmem kimin kollarında 
Bu bir hikayedir anlatırlar, 
Dört diyar öteden duyarlar, 
Delmişse seni kana susamış bıçaklar, 
Üzülme anam! ! ! ! ! ! 
Temizliğinin ak sütüdür elime dolanlar. 
Ne olur aç mavi boncuğu! ! 
Yüzüme bak! ! ! ! ! 
Bir noktada birleştirme böylesine. 
Ah! ! ! mavi boncuk, 
Ah! ! anam! ! ! ! 
Anam dedikçe kanayan yaram.... 




Nurhan YAŞAR