DAĞLAR

Neden böyle hicrana bürünürsünüz dağlar? Zamanın aksine genç görünürsünüz dağlar.

Bu kızıl akşamların taşırsınız yasını Sis çökmüş ufuklarda dövünürsünüz dağlar.

Destanlaşan aşkları taşıyıp bağrınızda Ferhat’ı gördüm diye övünürsünüz dağlar.

Çobanların kavalı ninni gelirdi size Şimdi yalnızlıklarla örünürsünüz dağlar.

Suların gölgesinde,ölüm sessizliğinde Hazan gelir, libastan arınırsınız dağlar.

Şimşek çakar, gök gürler, yağmur yağar, sel olur Çirkin talihinize yerinirsiniz dağlar.

Söner bütün umutlar, topraklar çoraklaşır Hüzünlü kubbenizde barınırsınız dağlar.

Tutkular keder olur, hevesler yanık türkü Sürgüne mahkûm gibi sürünürsünüz dağlar... NİHAT MALKOÇ


21/3/1990 - Trabzon

 




ŞİİR PARKI