GEÇER
  
Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
Ömr-i fani gibidir; gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı demadem de geçer.



Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa bu hicran seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
Çevrilen dest-i kaderle bu şuurun fi'limi,
Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer.



İbret aldın okudunsa şu yaman dünyadan,
Nefsini kurtarıgör masiva-vü mafihadan,
Niyyet-i hılkati bul aşk-ı çıkar aradan,
Önü yoktan, sonu bo..dan bu kuru davadan,
Utanır gayret-i şefkatle cehennem de geçer.



Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre,
Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!
Marifet mahkemesinde verilen hükme göre,
Cennet iflâs eder, efsane-i Adem de geçer.



Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
Girmemiştir bu avalim, bu bedayi gözüne.
Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne .
Pir olur sâki-i gülçehre, bakılmaz yüzüne,
Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer...

Fatih, İstanbul - 11 Birincikânun, 1943

Neyzen Tevfik Kolaylı
( 1879 - 1953 )




Hande-i hurrem: Şen gülüşler

Devr-i şadi: Mutluluk, sevinçlilik devri 

Gussa-i matem: Matemin kederi

An-ı dem adem: İnsanın soluk alma anı

Tecelli-i hayat: Hayatın  cilvesi

Saz-ı kaza : (Mealen) kaderin sazı 

Dest-i kader : Kaderin yardımıyla

Gulgule : şamata, gürültü

Niyyet-i hilkat : Yaradılışın amacı

Ara : Mıntıka bölge

Türe : Hak hukuk adalet

Efsane-i Adem : Hz. Adem efsanesi

Avalim : Dünyalar

Bedayi :Güzellikler

Cehlinin : Cehaletinin 

Pir olmak : Yaşlanmak, ihtiyar olmak

Saki-i gülçehre:  İçki sunan gül yüzlü kişi

Hak : Toprak

Pir-i mugan : Meyhaneci 

Sohbet-i hemdem : Canciğer arkadaş sohbeti




Azâb-ı Mukaddes, S. 117



Şiiri Seçen : İnci Tun 



Bu şiiri şairin sesinden dinlemek için tıklayınız.