MERNUŞ (*)
  
Bu engin ayrılık canıma yetti,
Başımdan aşıyor kederim Mernuş.
Bu yolda yazılmış ferman-ı kaza,
Bunu da gösterdi kaderim Mernuş.



Bağlanmıştım bütün kalbimle sana,
Şu fani cihanı okuttun bana.
Sen göçtükten sonra ben yana yana
Hicranla gözyaşı dökerim Mernuş.



Bu yolda cahilim, bildiğim kısa,
Sen girdin toprağa ben düştüm yasa.
Haklı haksız hatırını kırdımsa
Affet günahımı, beşerim Mernuş!

Bakırköy Hastanesi, 1934

Neyzen Tevfik Kolaylı
( 1879 - 1953 )



(*) Mernuş, Neyzen Tevfik’in sevgili köpeğidir.
Bu köpek kendisine uzun  yıllar arkadaşlık etmiştir.




Azâb-ı Mukaddes, S. 193