BEN SENİ YASAKLARINLA SEVDİM

Yalnızlığın yasını tutuyorum her gece
Sıvası dökülmüş duvarlara gömdüm hayallerimi
En hüzünlü manzaraların resimleri elimde
ve bir şarkı dilimde seni anlatan


 
Geceye dair ne varsa
Ne varsa karanlığı hatırlatan bana
Anılarla, pişmanlıklarla, keşkelerle
Baş başayım her gece soğuk odamda


 
Yalnızlığımı tenha kaldırımların 
karanlığına gömdüm
Tebessümler uzak
Karanlıklar tuzaklarla dolu
Ve uzun bir yol var önümde
Bilmediğim bir yöne doğru


 
Sularda ağlara takılan balıklar gibi çaresiz
Ve hiç kimsesizim her gece
Patlayan bir yanardağdan
savrulan lavlar gibi göz yaşlarım
Her biri bir alev topu kirpiklerimi kavuran


 
Dalgın bakışlarım uçurtmalı tepelerde
pembe rüzgarların hayalini kurmakta
Gel gör ki zamansız vurmakta saat
yeni başlayan kapkaranlık bir geceyi


 
Sensizlik kara bulutlarla kaplı bir uçurum 
düşlerime tutunmak istiyorum düşerken
Düşlerim riyakâr çığlıklar atıyor
Düşlerim düşlerime ihanetle bakıyor


 
Ve ben her şeye rağmen gülüyorum
bin yıllık bir gecenin ardından
sabah senin kollarında uyanmak istiyorum
çocukça bir istekle


 
Ayaklarım ıssız sokakların aşinası
Bilmem kaç bin gece yaşadım bir başıma
Yokluğunda hayalinle kendimi tamamladım
bir bütün oldum
İçmedim,hiç sarhoş olmadım
Uzak durdum tanıdık meyhanelerden
Tanımadığım yüzlerin
Muhabbetine ortak oldu duygularım
Onların dertleriyle ağladım 
ama hiç utanmadım


 
Gün oldu
Yalnızlık yüzüme baktı
ve utandı yalnızlığımdan
Gün oldu
Acılar milyonlara ayırdı bedenimi
Bölündüm parçalandım
Telefona uzandı elim
“sözüm” geldi aklıma yeniden toparlandım
ben sana verdiğim “söz” gibi yaşadım


 
Seninle konuşurken zincirler vurdum duygularıma
ve o an prangalar vardı dudaklarımda
Seni çok sevdiğimi,seni çok özlediğimi
sensiz her şeyin anlamsız olduğunu
O günden sonra hiçbir zaman söylemedim
Ben seni senin istediğin gibi
Ben  seni “sözüm” gibi
Ben seni yasaklarınla sevmeye devam ettim...

NEDİM SAATCİOĞLU