|
Safâ: gönül şenliği, eğlence
Dil-i nâ-şâd: muradına ermemiş gönül
Serv-i revân: selvi gidişli
Âmâde: hazır, hazırlanmış
Bahş: bağışlama, verme
Kâm almak: murat almak, lezzet almak
Mâ-yı tesnîm: Cennet suyu
Çeşme-i nev-peydâ: yeni çeşme
Âb-ı hayât: Hayat suyu
Hırâmân: salınarak naz ve edalı yürümek
Kasr-ı Cinan: Cennet Kasrı
Mâder: anne
Uğrılamak: çalmak
Çarh-ı sitem-perver: zalim felek
Nihan: gizli saklı
Mutrib: şarkı söyleyen, çalgı çalan
Pâkîze-edâ: saf, lekesiz tarz, davranış
Şeydâ: Divane, tutkun
Gayrı yârân: öteki dostlar
Fedâ: gözden çıkarma | |