YALNIZLIK

Bir uzak keman sesi Gibi titrek, perişan Şimdi ölmek hevesi Yükseliyor ruhumdan. Ben her sönen güneşten Biraz elem topladım, Her şey sükût ederken Matemimle ağladım. Gecelerin o gizli, Fakat derin feryadı Bestelerken melâli Yaralarım kanadı. Baharın neşeleri - Sarışın kızlar gibi - Kucaklarken her yeri, İnledim rüzgâr gibi. Hayatta bu yalnızlık Ebediyen nasibim, Ümidim sönsün artık, Sükûta bürüneyim. İşte ölmek hevesi Yükseliyor ruhumdan, Bir uzak keman sesi Gibi titrek, perişan! (Dergâh, 20 Kasım 1921)

Nurullah Ataç
( 1898 - 1957 )

Nurullah Ataç, Asım Bezirci, S. 49-50

Şiiri sesli izlemek için tıklayınız.





ŞİİR PARKI