YALNIZLIK
Bir uzak keman sesi
Gibi titrek, perişan
Şimdi ölmek hevesi
Yükseliyor ruhumdan.
Ben her sönen güneşten
Biraz elem topladım,
Her şey sükût ederken
Matemimle ağladım.
Gecelerin o gizli,
Fakat derin feryadı
Bestelerken melâli
Yaralarım kanadı.
Baharın neşeleri
- Sarışın kızlar gibi -
Kucaklarken her yeri,
İnledim rüzgâr gibi.
Hayatta bu yalnızlık
Ebediyen nasibim,
Ümidim sönsün artık,
Sükûta bürüneyim.
İşte ölmek hevesi
Yükseliyor ruhumdan,
Bir uzak keman sesi
Gibi titrek, perişan!
(Dergâh, 20 Kasım 1921)
Nurullah Ataç ( 1898 - 1957 )
Nurullah Ataç, Asım Bezirci, S. 49-50
Şiiri sesli izlemek için tıklayınız.
|