23 Temmuz 1925 tarihinde Çanakkale, Gelibolu, Karainbeyli köyünde dünyaya gelen Arif Damar, beş yaşında iken babasını, 11 yaşında iken de annesini kaybetti. Köy ilkokulunda başladığı ilköğreniminin son sınıfını, bir yıl bakımını üstlenen teyzesinin yanında, Çanakkale Cumhuriyet İlkokulu’nda tamamladı (1937). Ortaöğrenimini Edirne’de ve İstanbul Yenikapı Ortaokulu'nda (1941) yaptı. Ardından eğitimine İstanbul Erkek Lisesi'nde devam etti ise de tamamlayamadan hayata atılmak zorunda kaldı. (1943) Geçimini sağlamak için çeşitli işlerde çalıştı. Atatürk Orman Çiftliği'nde memurluk, Mahmutpaşa’da seyyar satıcılık, özel şirketlerde muhasebecilik yaptı.
İlk şiiri (Edirne’de Akşam) 1940 yılında Yeni İnsanlık dergisinde çıktı. Bir süre yönetimine de katıldığı Yeryüzü dergisinde "Dayanılmaz" adlı şiiri yayınlandıktan sonra gizli örgüt üyesi olduğu suçlamasıyla tutuklandı. (1951) İki yıl tutuklu kaldı, sonrasında delil yetersizliğinden serbest bırakıldı.
1956 yılında yayınlanan Günden Güne adlı şiir kitabı toplatıldı ve hakkında dava açıldı. 1968 yılında Türk Solu dergisinde yayınlanan "Che" başlıklı şiirinden dolayı hakkında yine dava açıldı ancak her iki davadan da beraat etti.
1969 yılında Suadiye'de Yeryüzü Kitabevini kurup yönetti. Kitabevi'nde "yasak yayın bulundurduğu" gerekçesiyle sıkıyönetimce gözaltına alındı. Tutuksuz olarak yargılandı ve üç ay hapis cezasına çarptırıldı (1982). Bozcaada Tutukevi'nde yattı (1984).
Seslerin Ayak Sesleri (1975) adlı kitabındaki "Vietnam" adlı eski bir şiirinin Sakarya gazetesinde yayınlanması üzerine açılan davada sivil mahkeme görevsizlik kararı verdi. Dosyanın gönderildiği Gölcük Askerî Mahkemesi ise, şairin beraatine karar verdi. (1984). 1984 yılında kitabevini kapatarak yaşamının kalan kısmını şiirle uğraşarak geçirdi..
İlk şiirlerinde Arif Barikat adını kullanan Arif Damar Ulus ve Tanin gazetelerinde yazdığı makalelerinde Ece Ovalı takma adını kullandı. Şiirleri ve yazıları Ant, Yeryüzü, Dost, Yelken, Yeditepe, Milliyet
Sanat, Gösteri, Yazko, Papirüs, Varlık gibi dergilerde ve Ulus, Tanin, Demokrat gibi
gazetelerde yayınlanan şairin Büyük Gazete ve Vatan’da yayınlanan Sarhoş Kâğıt ve Yanlış Yorum adlı iki de uzun öyküsü bulunmaktadır.
20 Ekim 2010 tarihinde kalp yetmezliği sonucu yaşama veda eden Arif Damar Çengelköy Mezarlığı'nda toprağa verildi. Dostlarına deniz kabukları dağıtmasıyla tanınan şairin tabutuna deniz kabukları ve kendi el yazısıyla yazılmış şiirler iliştirildi.
BAZI ESERLERİ:
Şiir:
Günden Güne (1956)
İstanbul Bulutu (1958)
Kedi Aklı (1959)
Saat Sekizi Geç vurdu (1962)
Alıcı Kuş (1966)
Seslerin Ayak Sesleri (1975)
Alıcı Kuşu Kardeşliğin (1976)
Ölüm Yok ki (1980)
Ay Ayakta Değildi (1984)
Acı Ertelenirken (1985)
Yoksulduk Dünyayı Sevdik (1988)
Alıcı Kuşu Kardeşliğin (1990)
Ay Kar Toplamaz ki (1990)
Eski Yağmurları Dinliyorum (1995)
Külliyen Red (2002)
Kırık Makara (2004)
Gitme Kal (2006)
Bir Gökkuşağı İnerse Nasıl (2008)
Deneme:
Edebiyat Yazıları (2007)
Roman:
Yağmurlu Sokak (Melih Cevdet Anday'la, 2001)
ÖDÜLLERİ:
1958 - Yeditepe Şiir Ödülü (İstanbul Bulutu)
1994 - Salihli Dionysios Şiir Ödülü
1996 - Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü
2008 - Sedat Simavi Şiir Ödülü (Bir Gökkuşağı İnerse Nasıl)

ŞİİRLERİ