Jorge Luis Borges 24 Ağustos 1899 tarihinde bütün malvarlığını kaybetmiş, İngiliz asıllı bir ailenin ilk çocuğu olarak Arjantin'in başşehri Buenos Aires’te doğdu. Babasının edebiyata olan düşkünlüğü, Borges’in çocukluğundan itibaren edebiyata yönelmesine sebep oldu. Küçük yaşta İngilizceyi öğrendi, daha dokuz yaşındayken Oscar Wilde’in Mutlu Prens’ini İspanyolca’ya çevirdi.

1914 yılında babasının göz ameliyatı sebebiyle ailesiyle yurtdışına çıktı ve Birinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle, savaş yıllarını yurtdışında geçirmek zorunda kaldı. Cenevre’de Calvin Koleji’ne devam eden Borges burada Almanca, Fransızca ve Latince öğrendi. Bu dönemde sembolizmden etkilendi. 1921 yılında Buenos Aires’e geri dönen Borges iki yıl sonra ilk kitabını yayımladı.

1931 yılından itibaren Arjantin’in en önemli edebiyat dergisi Sur’da düzenli olarak yazmaya başladı. Babasının ölümünden sonra 1937’de geçimini sağlayabilmek için bir halk kütüphanesinde çalışmaya başladı. İkinci Dünya Savaşı sırasında iktidardaki Juan Perón’a muhalif duruşu sebebiyle kütüphanedeki işinden uzaklaştırıldı. 1946-1955 yılları arasında para kazanmak için ders vermeye ve yazmaya ağırlık verdi. Düzyazıyla şiiri birleştiren kendine özgü yazım tarzında çok sayıda eser verdi.

Juan Perón devrildiğinde Buenos Aires Kütüphanesi’ne müdür oldu. Borges, 1955 yılında aileden gelen kalıtsal rahatsızlığından dolayı görme yetisini tümüyle kaybetti. Yapıtlarının yazımını annesi, sekreterleri ve arkadaşları devraldığı için uzun metinlerden ziyade kısa öykü ve şiire yöneldi.

1961 yılında Samuel Beckett’le paylaştığı Formentor Edebiyat Ödülü, 1962 yılında da Fransa’da aldığı Commandeur de l’Ordre des Arts et Lettres ödülü Avrupa’da ün kazanmasını sağladı. Şiir, kısa öykü ve denemelerden oluşan eserleri dünya çapında yayımlandı. Fantastik öğeleri ağır basan kendine özgü tarzıyla, 20. yüzyılın önemli edebiyatçılarını etkiledi.

Borges, yirmi yıldır tanıdığı ve son yıllarında yanından ayrılmayan Maria Kodama’yla evlendikten kısa bir süre sonra, 14 Haziran 1986 tarihinde. Cenevre’de yaşama veda etti.

BAZI ESERLERİ:

Evaristo Carriego (1930)
Discusión (1932)
Historia universal de la infamia (1935)
Ficciones (1944)
El Aleph (1949)
Otras inquisiciones (1952)
El informe de Brodie (1970, Brodie Raporu)
El libro de arena (1975)
La rosa profunda (1975, Sonsuz Gül)
Siete noches (1980)
Nueve ensayos dantescos (1982)
La memoria de Shakespeare (1983, Shakespeare'in Belleği)

ŞİİRLERİ