SESLENİŞ

                  
Son  kazında   buldun  kendi gömünü, göremedin.
Üzerine  ağırlığın ruhu çöktü, çözemedin.
Senin olanı alamadın, senden sakladılar, bulamadın.
Kendini sevmeyi  beşikte yasakladılar, sevemedin.
Yasaklar dolu çeyizine "iyi ve kötü" dediler, inandın.
Seni , deve gibi  çökertip yük yüklediler, yüklendin. 
Yüke, kendine  katlanamadın,  söylendin, kızgındın.
Soylu, süslü bir kabuk armağan ettiler, kabul ettin.
Sadece kendi kulaklarıma söylesem de, 
sana bir türkü yakacağım,
Yüreğin uyansın, gözlerin dillensin.
Utanma sev, ama önce kendini sev...




Mehtap TOLU