SABAHA DEK AĞLADIM

                  
Sabaha dek ağladım 
Gecenin ayazında 
Buz tuttu kalbim
Yalnızlık soğuğunda.




Ses seda duymadım 
Şu koca dünyadan
Yürümekten usandım
Yalnızlık sokağından.




Daldıkça dalıyorum
Sessizlik dünyasına
Dalmaktan usandım
Yalnızlık kuyusuna.




Oturmuşum yalnızlık tahtına
Engel oldu herşey bana ve bahtıma
İstesem de bırakamadım
Tacımı başkasına...




Mehmet Akif HOŞGÖR