BİZİ KİM ANLAR

Aşk şiirlerine döşenen
İmgeydi mayın
Yaralıdır parmak uçları
Eski şarkılara dokunmayın
Verem ve masum üstelik
Kötü yola düşerdi kadın
Hayat deyip geçemezdik
Anlamamız beklenirdi
Çünkü anlaşılır gerekçelerdi
Ve en ağır bedel çocuklar
Anlardık
Film bittiğinde
Hepimiz çoktan birer
Kahramandık

    

Kirpiklerinden başlardık saymaya
Zaman alırdı birini sevmek
Bakardık uzun uzun
Baktığımız duvarda
Resmi çıkardı sevdiğimiz kızın
Sevmişsek onu ezbere okurduk
Gözlerimiz yumuk
Koşar adım çıkardık tepelere
Sonu yoktu birini sevmenin
Yüksekte korkmazdık
Düşeceğimizi bilsek de
Ve hiç kimse böylesine hazır değildi
Çıktığı yerden atarak kendini düşmeden tutmaya
Ve bu kadar kolay unutmaya
Hazır değildi hiç kimse

    
Zaman ağır aksak akan ırmak gibiydi
Epey hafifledik işe yaradı onca diyet
Giderek hızlandı yaşanan her şey
Derinleşti hayata başladığımız
Yeri unutmayalım diye koyduğumuz işaret
Ölü aşklara mezarlık oldu
Gövdemizin ortasında açılan çukur

    
Su
Çabuk eğildi bendine
Artık ne ölesiye cesur
Adamlar kaldı
Ne de ipek dokusu
Bayrak kadınlar
Yolda iz bırakmıyor
Kişiliksiz adımlar
Keşke o kadar
İyi olmasaydı
Çocukluğumuzdaki kahramanlar

    
Şimdi bizi kim anlar ?

 
Sedat Kısa

10 ocak 02 / Safranbolu