KULAK VERDİM DÖRT KÖŞEYİ DİNLEDİM
Kulak verdim dört köşeyi dinledim
Arkam sıra gıybet eden çoğ imiş
Çok yaşayıp mihnet ile ölmeden
Az yaşayıp devran sürmek yeğ imiş



Tükendi cünbüşüm yoktur gıybetim
Bir yatsıya kaldı benim mühletim
Bilemedim ana baba kıymatın
Arkamızda karlıca bir dağ imiş



Karşıki görünen yapraklı dağlar
Hastanm halinden ne bilsin sağlar
Her nere vardımsa dertliler ağlar
Aradım cihanı dertsiz yoğ imiş



Her daim böyledir feleğin işi
Zehirden acıdır engelin aşı
Tırnağın var ise başını kaşı
Sağ gözden sol göze fayda yoğ imiş



Karac’oğlan der dünyaya gelmeden
Ben usandım el işine yelmeden
Gurbet ilde padişahlık sürmeden
Vatanında züğürt olmak yeğ imiş.
 
 Karacaoğlan
 ( 17. yy. )



Karacaoğlan, Türk Büyükleri Dizisi: 100, S. 135