MEHMETÇİK'E KASİDE 


Ey milletimin lahzada halkettiği ordu! 
Baktın ki bir bütün bir vatan elden gidiyordu, 



Boğdun coşarak düşmanın gayzını kanda..
Derler ki, esaret denilen halka cihanda 



Bir geçti mi hür boyna, asırlar kıramazmış; 
Bir secde eden, bir daha baş kaldıramazmış! 



Ancak sen o zinciri söküp kırmayı bildin; 
Gökten geniş alnınla ne taptın, ne eğildin. 



Dünya seni sehpaya çekerken gözü bağlı; 
Mağlubu o gün gördü cihan galip edalı.. 



Bir taştı, fakat, benliğin en sonra kabından, 
Sarsıldı cihan kükremiş arslan gazabından. 



Çarpıştın ölümlerle, boğuştun heyecanla; 
Sildin kara gözlerden akan yaşları kanla! 



Memnun kapanır gözlerim ölsem de vatanda;
Mademki cihan neş'eli, mademki bu anda 



Seyretmede bir kafile Türk ordularından, 
Şarkın ebedi fecrini İzmir sularından!


FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL



Han Duvarları, S. 25