İSTANBUL
- Şehremini Cemil Paşa'ya -
Bütün hayatı uyur bir semâ-yı mühmelde
Geniş ufukları efsânevi hikâyelerin
Tasavvur ettiği gökler kadar beyaz, nârin,
Minarelerle müzeyyen, sevimli bir belde...
O mâi dalgaların bu sesiyle perverde
Sevâhilinde güler ruhu başka bir denizin,
Gezer bu levhaya ait bir ihtirâm-ı hazîn
Melûl hisli, mûkedder nazarlı gözlerde.
Bütün bedâyi'-i ezmân, nefâis-i a'sâr
Bu mâi çehreli İstanbul'un beyaz ve uzun
Ufuklarında bulur penâh şi'r ü füsun.
Dalınca gözlerim ağlar bu hüsn-i sâkinde;
Bu beldenin uyuyan başka bir güzellik var
Bütün tulû' ve gurûbunda, subh u leylinde...
FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL
İstanbul Şiirleri, S. 71
|
