İSTANBUL ŞEHRİME GÖNÜL BORCUM
İlk adımdı sanki,
korkulu ve titrek,
yeni bir b(akışın)başlangıcı
on ikinci baharımın yel değirmeniydi yüreğim.
Yana yıkıla terk edilen,
umulmaz serden geçişlerin kahramanı bedenimde,
babamsızlığın sızısı.
Kimleri nerelere karanfil eyleyeceğimizi bilmeden,
savruk salak atmosferlerden yeni gelmiş,
tükenmez kalemlerinde bir gün tükeneceğinin bilincinde.
Y(arsızdı)
tüm toprakların efendileri,
yar diye satılan gecelik bedenlerde,
aşka ve insana soğutulanlarla,
sevdaya mermiden hızlı tümceler yollayanların hızla seçildiği,
Metropoldeki ilk akşamım.
şimdilerde kaybolan
efendi b(akışların) kahramanları aziz dostlarımızın,
Dizelerinde dize geldiğim İstanbul şehri.
ıslak,
ve çırıl çıplaktı yürek.
kriterlerin kraterlerinde düşe kalka büyüyen,
boyu buğday başağı bir delikanlı boyuna geldiğinde,
s(atılmasın) vatan diye,
eylem bakışlıma ilk dizelerimi sunduğum,
benim diyebileceğim duvar gazetelerindeki ilk haberim.
Annemsi,
babamsı,
abimsi,
ablamsı konu komşum.
İstanbul'umun,
varoşları ben sizi sevdim..
ÇIĞLIK MAVİYILDIZ
|
