ÖZGÜRLÜK  TÜRKÜSÜ
  
Ben, şair olmuşsam özgürlük,
Yalansız riyasız söylüyorum, 
Senin aşkından olmuşum. 
Ben, bacak kadar çocukluğumdan beri 
Hep sensizliğin yarattığı, 
Dayanılmaz serüvenlerin 
O korkunç ağusuyla dolmuşum. 



En son türkümde seni söyleyeceğim. 
Bir emperyalist tankı altında 
şair yüreğim ezilirken. 
Ya da dünyanın en güzel bir sabahında 
Bir duvar dibinde kurşuna dizilirken. 
Varsın ondan geri tonton şairler 
Çember çeviredursun asfaltında şehrin 
Varsın küçümencik aydınlar  
"Cennet Bahçesi"nde dondurma yesin.



Eğer sen yenilirsen özgürlük, 
Elveda artık serbest zamanlar, deniz türküleri, 
Çevirecek şiirimizin dört bir yanını 
Gamalı Haç markalı telörgüleri 
Elveda, artık şehrin kaldırımlarında
Gülerek,  oynayarak yürümek 
Elveda, öyleyse elveda bundan geri
sen,  sevgili yemek.


 
Ben bu yeryüzünü n'eyleyim 
Aşksız, arkadaşsız, özgürlüksüz, 
Denizlerin, dağların güzelliğini, 
Altındağ’ın kekliğini 
Demir çizmeli hergeleler yerken? 
Böyle bir zamanda 
Şairler, neyleyim bu şiirleri ben 
Tahta atlardan, uçurtmalardan söz eden?
 


Boyuna ağlamak geliyorsa içimden 
Kendi küçük ekmeğimi yitireceğimden değil. 
Artık, yeni giynek, yeni ayakkabı 
Yeni don, yeni gömlek alamayacağımdan, 
Artık caddelerde sempatik yüzler  
bulamayacağımdan değil, 
Daha büyük, daha büyük sorun: 
Ne şair diliyle, ne kuş diliyle, ne Tanrı diliyle  
Ahbaplar, insan gibi konuşalım,
Uçurumlarında uyuduğumuz uygarlık 
Büsbütün yalnayak mı bırakıp bizi göçecek? 



Durun, durun hele, 
Bir matara suyumuz daha var içecek, 
Alnı gelincik çelengiyle süslü 
Kutsal özgürlük yiğitleri, 
Sarsarak bir kez daha göğü, yeri 
Tank-tank, top-top, mermi-mermi, 
Türkü söylemek günü geldi. 



Göğsümüzün altında çarptıkça yüreğimiz, 
Savunacağız biz, 
Güneşi, havayı, suyu ve insanı, 
Savunacağız biz, 
Kalbin öğrettiği
en güzel şeyi: 
VATANI.

(1941)

Hasan İzzettin Dinamo
 ( 1909 - 1989 )



Dünden Bugüne Türk Şiiri III, S. 272-273


Şiiri şairin sesinden dinlemek için tıklayınız.