BEN SENI ÖYLESINE SEVDIM KI

                  
Ben hiç gitmedim senden gidemezdim, ben sendim
Ben, her yeni güne merhaba diyen beyaz bir güvercin oldum sevginle
Sevdigine öylesine inanmak istedim yeserdim, çiçek açtim
Gerçekten sevdin mi, hala süphesi hançer yüregimde
Ama ben öylesine sevdim ki, hiç bilemedin
Belki de sevgime kendini layik göremedin
Ben mi geç kalmistim yoksa sevilmeye
Giden sendin toplayip herseyini
Alamadigin, tek gözlerin kaldi bende
Hayalimde yasattigim
Derinliklerinde kaybolmayi en çok arzu ettigim gözlerin
Boynum bükük içimde herseyinle sen, ardina bakmadan giderken
Gitme kal, seni çok seviyorum diye haykiramadim
Tutmadin ellerimi, oysa ki bir dokunusun eritecekti beni
Ben seni içimden hiç atamadim
Hergün, geleceksin umuduyla yasadim
Sen hiç sevmediysen, sevmiyorsan, sevemiyeceksen
Ben seni öylesine sevdim ki
Sen yüregimde, ben düsüncelerinde
Hiç istemesen de
Sana söz, kendime söz
Aldigim nefes kadar yasayacaksin bende...




Saadet GÜLDÜRSÜN

3.3.2004 Münih 4:30