AH! O ESKİ YILLAR
Geçmişi yaşasak o yıllarda yeniden
Seninle düşsek şöyle Boğaz'a
Kalender'e binsek eski köprüden
Akşamın nefesi inmeden suya...
Bir başkaydı o yıllar, her şey bambaşka
İnsanlar bir başkaydı, doğa bambaşka
Sevgiler içtendi, yapmacıksız, saf, temiz
Bir başkaydı o yıllar, her şey bambaşka...
"Köprüdeki insanlar oltaları salmışlar
Akşama istavrit var, çapari salkım salkım.
Az ötede sandalla ağ atan balıkçılar
Martılarla yarışıp nafaka avlıyorlar.
Önümüzden geçeni…
Dur! Yadırgama hemen.
Yandan çarklı o işte,
Sahilbent onun adı.
Zarif görüntüsüyle süzülüp giden Halâs
Üsküdar'dan başlayıp bulacaktır Kavak'ı...
İçinde bildik yüzler kibar bir tebessümle
Selâmla sarılırlar saygı dolu sohbete.
Şu mahcup delikanlı belli ki çok sevdalı.
Ön sırada oturan o yemyeşil gözlere.
Yanaşılan iskele yaşadığımız yerdi.
Şu kahkaha taşan yer İsmet'in Meyhanesi."
Ah! O eski Kuzguncuk nasıl değişti böyle
Ne kadar köhneleşti!
Sanki silinmiş gibi...
İlk aşkımla ilk defa buluştuğum iskele
Tanınmaz halde şimdi, kimlerin eseri bu?
Dostlarla toplanılan o eski çınar altı
Keyif vermez bir halde, nerde eskinin tadı?
Vazgeçtim yolculuktan, koş inelim burada
Görmeye dayanamam bir sonraki durağı
Eski Beylerbeyi'ne ağıt yakmamak için
Dönelim bir taksiyle, gözlerimiz kapalı...
Bir başkaydı o yıllar, sana gösterecektim
Yüreğim elvermedi sen de kahrolma diye.
Ah ! O eski günleri bir daha bulmak için
Çok şeyleri bırakır, dönerdim ben geriye.
Bir başkaydı o yıllar her şey bambaşka
Balık ekmek başkaydı, doğa bambaşka
Sevgiler değişikti, yapmacıksız, saf, temiz
Dostluklar pek sıcaktı, semtler bile bambaşka...
GÜNAY TULUN
26.11.2004-İstanbul
|
