GÖZLER

Gözlerin en güzelini seçiyorlardı.
Elaları geçti, yeşilleri, mavileri
Ve siyahları, kahverengileri.
Çekikleri geçti, yuvarlakları,
Ve küçükleri, büyükleri
Dopdolu ama boş olanları
Anlam taşımayı deneyenleri geçti.
Son olarak gelen göz
Anlıyamadılar ne renkti.
Rengini göremediler, şeklini de.
Gördükleri ise
Yalnızlığın en büyüğü,
Acıların en derini, sevgilerin en yalını idi.
Yaşanmışları gördüler
Ve korkuyu, yaşanacaklara duyulan
Akmayan akamayan yaşları
Birinciliği ona verdiler
Ne rengi ne şeklini bilemeden...

N. Mert Yücel