İSTANBUL'SUZLUK

Şu an İstanbul kadar yorgunum
Rıhtımımda gün çoktan indi
Akşam denizi kadar durgunum
Tenime yosun kokuların sindi.
 


Gönül iskelemden demir almış
Veda ıslığıyla işte son vapur
Nazarından bir damla asılı kalmış
Kirpiklerimin ucunda titrer durur.
 


Dudaklarımda Marmara'nın  tuzu 
Sarhoş eder beni o ıslak öpüşün
Sözlerinde bir mana İstanbul'su  
Sonra o kadeh kadeh dökülüşün.
 


Kur bu gece saatleri sonsuzluğa
İstanbul'da İstanbul'suzluğu düşün
Geç kuytulardan soluk soluğa
Belki bu İstanbul'u son görüşün...

GÜRCAN GÜNAY