GAZEL - XI -

Mende Mecnûn’dan füzûn âşıklık isti’dâdı var Âşık-ı sâdık menem Mecnûn’un ancak adı var. Bende Mecnun’dan daha çok âşıklık yeteneği vardır. Sevgide, sadakat gösteren âşık benim, Mecnun’un ancak adı var. N’ola kan dökmekde mâhir olsa çeşmüm merdümi Nutfe-i Kâbildür ü gamzen kimi üstâdı var. Gözbebeğim kan dökmekte usta olsa ne olacak. O kabiliyetli bir tohumdur ve süzgün bakışın (gamzen) gibi bir üstadı var. Kıl tefâhur kim senün hem var menüm tek âşıkun Leylî’nün Mecnûn’ı Şîrîn’ün eğer Ferhâd’ı var Eğer Leylâ’nın Mecnun’u Şirin’in Ferhad’ı varsa, Senin de benim gibi bir âşığın var. Bununla iftihar et. Ehl-i temkînem meni benzetme ey gül bülbüle Derde yoh sabrı anun her lahza min feryâdı var Ey gül! Ben temkinli, sabırlı bir insanım, beni bülbüle benzetme. Onun derde tahammülü yok, her an bin feryad eder. Öyle bed-hâlem ki ahvâlüm görende şâd olur Her kimün kim devr cevrinden dil-i nâ-şâdı var Halim öyle kötü ki, devrin zulmünden dolayı kimin gönlü kederliyse, Benim halimi görünce neşelenir. (kendi haline şükreder) Gezme ey gönlüm kuşı gâfil fezâ-yı ışkda Kim bu sahrânun güzer-gâhında çok sayyâdı var Ey gönlümün kuşu! Aşk göğünde gafil gezme. Çünkü bu sahranın (aşk sahrası) yolu üzerinde çok avcı var. Ey Fuzûlî aşk men’in kılma nâsihden kabûl Akl tedbîridür ol sanma ki bir bünyâdı var Ey Fuzulî! Nasihatçının aşkı engellemesini kabul etme. Onun nasihatı aklın tedbiridir, sanma ki bir temeli var.

Fuzûlî
( 1483 - 1556 )





ŞİİR PARKI