>br>
ALİ
  
Namluna dayanır, yola dalarsın,
Duruşun bakışın yaman be Ali.
Boşuna tetiği ne kurcalarsın?
Var daha ateşe zaman, be Ali!
      


Yıllanmış bir çınar pusuluk yerin,
Nerdeyse gelecek beklediklerin,
Var iki atımlık canı kederin,
Desene işler duman, be Ali?
   

   
Onu sen büyüt de söğüt boyunca,
Kendini ellere versin o gonca!
Sözüne kanmadın bunu duyunca,
Gönlündü gözünü yuman, be Ali!
    

  
... Geldiler beklenen çiftler ormana,
Duruyor iki genç, ne hoş, yanyana,
Bir kurşun kadına, bir de çobana,
Çınlasın yıllarca orman, be Ali!
     

 
Görünce uzanmış yâr kucağına,
Boynunu dolamış zülfü bağına,
Kurşunu kahpeye atacağına,
Kendine çevirdin.. Aman be Ali!

Faruk Nafiz Çamlıbel 
( 1898 - 1973 ) 





Han Duvarları, S. 182