AYNAYŞE

bir Karadeniz havası I. Yıkılmış manastırda örgü örüyor kadınlar. Görüyor kadınları ay. Ay örgüyü görüyor, kadınlar örüyor. Yürüyor ay, yürürken aysar. Ağaçların donuk yüzünden sana bakıyor çözerken sen saçlarını. örüyorsun onları Ağaçların arkasından baktı sana ay, sonra battı. Ya sen? II. Ayşe önünde aynanın, çözüyor incik ve boncuklarını, saç! larını ör Ayşe. Kır aynayı, parçalansın eşyA. Şangırtıyla iniyor ayna. Önünde Ayşe’nin eşyA ve ay kırıkları. Ayaklarını kanatıyor. ....... VI. Kapanmış odasına, yanıyor Ayşe! Çıplak, ıslak ve şah! Kuş susmaz hiç. Tüylerinin arası ıslak. Kanıyor Ayşe, yanıyor Ayşe! Avcunun içinde kuş, Çıplak, ıslak ve şah! ....... IX. Kızzz- zzzzzt! Ayşe! Kaçar mısın kız benimle? Şinanay şinanay şinanayşe ....... XIV. Gong! Ay vurduğunda ayşe oynuyordur yanarak bıraktığında kendini denize fütürsuz Seyirciler Açç! Açç! Açç! O ‘ranı da göster! diye bağırmaktadırlar. Aman Ayşem, yaman Ayşem türküsüyle film biter, ışıklar yanar. Gözler yorgundur. XV. Makiniiist! Açç’şe (Kır Ağı)

Seyhan Erözçelik
( 1962 - 2011 )

Türk Şiirleri Antolojisi, S. 1215





ŞİİR PARKI