HALKIN EKMEĞİ

Bilin: Halkın ekmeğidir adalet. Kimi zaman boldur, kimi zaman az Tadı kimi zaman güzeldir, kimi zaman kötü Ekmek az olunca açlık hüküm sürer Ekmek kötü olunca mutsuzluk. Kötü adalete son! Sevgisiz pişirilmiş, bilgisiz yoğurulmuş! Tatsız adaletin kabuğu gridir! Bayat adalet, çok geç gelir! Ekmek bol ve güzelse Yemek artıkları hoşgörülebilir. Her şey aynı anda bollaşamaz. Adaletin ekmeğiyle beslenen Ekmek gerçekleştirebilir Bolluğun gelişini. Günlük ekmek nasıl gerekliyse Adalet de her gün gerekli. Evet, günde pekçok kez gerekli. Sabahtan akşama çalışırken, eğlenirken Çalışmak eğlencedir de. Zor anlarda ya da sevinçliyken Halk gereksinir, bol ve iyileştirici Adaletin günlük ekmeğine. Adaletin ekmeği bu denli önemliyse Dostlar, onu kim pişirmeli? Asıl ekmeği kim pişiriyor? Asıl ekmeği pişiren halk Adalet ekmeğini de Pişirmeli Bol, iyileştirici, günlük.

Bertolt Brecht
( 1898 - 1956 )



( Almanya )

Çeviri: Turgay Fişekçi

Bütün Şiirlerinden Seçmeler, S. 124-125

HALKIN EKMEĞİ

Bilin: Halkın ekmeğidir adalet. Bakarsınız bol olur bu ekmek, bakarsınız kıt, bakarsınız doyum olmaz tadına, bakarsınız berbat. Azaldı mı ekmek, başlar açlık, bozuldu mu tadı, başlar hoşnutsuzluk boy atmaya. Bozuk adalet yeter artık! Acemi ellerde yuğrulan, iyi pişirilmemiş adalet yeter! Yeter katıksız, kara kabuklu adalet! Dura dura bayatlayan adalet yeter! Bolsa insanın önünde ekmek, lezzetliyse, gözler öbür yiyeceklere yumulsa da olur. Ama her şey bollaşmaz ki birdenbire. Bilirsiniz, nasıl bolluk doğurur emek: Adaletin ekmeğiyle beslene beslene. Ekmek her gün gerekliyse nasıl, adalet de gerekli her gün, hem o, günde birçok kez gerekli. Sabahtan akşama dek, iş yerinde, eğlencede, hele çalışırken canla başla, kederliyken, sevinçliyken, halkın ihtiyacı var pişkin, bol ekmeğe, günlük, has ekmeğine adaletin. Madem adaletin ekmeği bu kadar önemli, onu kim pişirmeli, dostlar, söyleyin? Öteki ekmeği kim pişiren? Adaletin ekmeğini de kendisi pişirmeli halkın, gündelik ekmek gibi. Bol, pişkin, verimli.

Bertolt Brecht
( 1898 - 1956 )

Çeviri: A. Kadir - Asım Bezirci

Dünya Halk ve Demokrasi Şiirleri 2, S. 55-56

Bu şiiri sesli izlemek için tıklayınız.




ŞİİR PARKI