BABAM'A MEKTUP

Sen öldün öleli her şey zahmetli, 
İnan ki yaşamak zul oldu baba, 
Ben özürlü yetim, sense rahmetli, 
Anam da haliyle dul oldu baba. 



Duyanlar ilk önce eve doldular, 
Halimi görenler saç baş yoldular, 
Şimdiyse her şeye kusur buldular, 
Giydiğim elbise çul oldu baba. 



Olgunduk, pişkindik, hamur olmadık, 
Tertemiz topraktık, çamur olmadık, 
İyiydik, dört başı mamur olmadık, 
Fakat dert yarıydı, ful oldu baba. 



Çoğaldı "keşke"miz, "eğer"lerimiz, 
Koz versek satılır ciğerlerimiz, 
Yerle bir edildi değerlerimiz, 
Korkarım harcandı, pul oldu baba. 



Eskiden bu kadar belli değildi, 
Bağlar ip bilmezdi, telli değildi, 
İnsanın çoğu dört elli değildi, 
Kullar hep kullara kul oldu baba... 

MUAMMER BAYDERE