BABA
Sığmazsın bilirim bir kaç mısraya,
anlatmak isterim seni dünyaya,
acelen neydi ki uçtun semaya,
mezarının başında ağlarım baba.
Gururu, sevgiyi senden öğrendim,
mis gibi kokunu özledim baba,
bu kadar genç yaşta ölmemeliydin,
hasretin ciğerimi deliyor baba.
Bu kadar acıya nasıl dayandın?
Sabırlı olmayı öğrettin baba,
bu koca dünyaya neden sığmadın,
geride bıraktın bizleri baba.
Hastane yolları kaderin oldu,
yanında biz varız üzülme baba,
o kanser illeti ecelin oldu,
Mevla'dan ümitler kesilmez baba.
Sen gittin kimsemiz kalmadı şimdi,
bizi terketmeye hakkın yok baba,
dostum dediklerin düşmandır şimdi,
iyi ki namerdi görmedin baba.
Ağlarım gizlice sensiz günlerde,
faydasız, bilirim ağlamak baba,
yaşamak isterdin sen de bizlerle,
sensizken mutsuzuz inan ki baba.
Sigaran elinde, kaşların çatık,
nasıl da sevgini gizlerdin baba,
bir dilim ekmeğe soğanı katık,
çayı da çok fazla severdin baba...
ŞENOL MERSİN
|