YOK DİYEMEZSİN

                  
Geç kalan sevdanın, önünde durdum
Koparamam seni ben, dalında buldum
Sana kıyamayıp hep, kendimi vurdum
Bende öyle çoksun ki, yok olamazsın
 


 
Bu sevdanın önünde dursan da yakar
Dalında bıraksan da,gül, yine solar
Kıymak sensizliktir,ruhumu sarar
Bende öyle çoksun ki,sus diyemezsin



 
Canımıniçi dedim, canımdan bildim
Yüreğime huzuru, seninle çizdim
Sözde değil seni ben,  sözlerle  sevdim
Bende öyle çoksun ki, yok olamazsın



 
Bir sen var ki, yürekte, kendimden bir sen
O sen nasıl yakıyor  bir bilebilsen...
Sözün bittiği yerde,vazgeçip dönsen...
Bende öyle çoksun ki,sus diyemezsin.



 
Sessizlik çığlık attı, sustu ardından
Yalnızlık bile küstü, gitti yanımdan
Giderken el salladım, hiç ağlamadan
Bende öyle çoksun ki, yok olamazsın



 
Sensizlikte sessizlik,dalga dalga açıldı
Bir taşınmaz yalnızlık,yürekte kaldı
Bu gün de yıldızlardan; dünyamız kaydı
Bende öyle çoksun ki sus diyemezsin......




Z. Abidin TOPRAK